Przejdź do zawartości

Senuseret II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Senuseret II
ilustracja
władca starożytnego Egiptu
Poprzednik

Amenemhat II

Następca

Senuseret III

Dane biograficzne
Dynastia

XII dynastia

Miejsce spoczynku

piramida Senusereta II

Ojciec

Amenemhat II

Dzieci

Senuseret III

Senuseret II – władca starożytnego Egiptu XII dynastii, z okresu Średniego Państwa. Prawdopodobnie panował od 1882 roku p.n.e. wraz z ojcem Amenemhatem II, samodzielnie w latach 1879–1872 p.n.e. oraz wraz z synem – Senuseretem III – kilka miesięcy przed śmiercią w 1872 roku p.n.e.

Zgodnie z zasadą, wprowadzoną przez Amenemhata I, panowanie Senusereta obejmowało trzy etapy. Koregencję z ojcem, samodzielne rządy oraz przekazanie władzy synowi – koregencję z synem na kilka miesięcy przed śmiercią. W czasie swych rządów wprowadzał kolejne etapy, doskonale zaplanowanej reformy państwa, polegające na wprowadzeniu zarządzania państwem poprzez wysłanników królewskich rezydujących w większych miastach. Działalność Senusereta głównie skupiała się na zagospodarowaniu bagnistych terenów, położonych wokół największej z oaz na Pustyni Zachodniej, oazy Fajum. W wyniku zakrojonej na szeroką skalę akcji, bagniste tereny zostały przekształcone w żyzne tereny uprawne z licznymi osadami, których mieszkańcy uprawiali: pszenicę, jęczmień i len oraz hodowali bydło i owce. Obszary te stały się najbogatszym rejonem rolniczym Egiptu. W pobliżu jeziora (współczesna jego nazwa brzmi Birket Karun) Senuseret rozkazał wznieść miasto, rodzaj osady dla rzemieślników zatrudnionych przy budowie kompleksu grobowego króla. Pozostałości tej osady usytuowanej na skraju terenów uprawnych i pustynnych (w pobliżu współczesnej osadu arabskiej El-Lahun), odkrył w 1889 roku William Petrie. Miasto to składało się z trzech dzielnic oddzielonych murami, zaplanowanych w równych geometrycznych rzędach. W mieście znajdowała się „dzielnica” być może dla samego władcy i jego świty. Zbudowano tam dwukondygnacyjne luksusowe domy z wieloma pomieszczeniami. Większość jednak stanowiło niewielkie jednopoziomowe domy, przeznaczone dla budowniczych. Drugą, wielką inwestycją w Delcie, zrealizowaną w czasach Senusereta (nie ma na to bezpośrednich przekazów egipskich, a wiedzę o tym zawdzięczamy tradycji greckiej) było przekopanie kanału, łączącego bezpośrednio Deltę z Morzem Czerwonym. Rozmiary kanału pozwalały na przepływanie nim nawet dużych statków i okrętów. Kanał wymagał jednak ciągłych napraw, obsypujących się brzegów. Usprawniał jednak i znacznie skracał komunikację pomiędzy Deltą i morzem.

Piramida Senusereta II w El-Lahun

Senuseret tak mocno był związany z okolicami Fajum, że rozkazał w tym właśnie rejonie, wznieść dla siebie swój kompleks grobowy. Piramida Senusereta II znajduje się około 3 kilometry na północ od El-Lahun, na skraju oazy Fajum.

Tytulatura

[edytuj | edytuj kod]
Królewski Protokół
serech lub Horusowe:
G5
S29T32G43N16
N16
trl.: Seszemutaui
tłum.: Horus-który-przewodzi-Obu-Krajom
nebti lub Należący do Obu Pań:
G16
S29N28
D36
Y1
Aa11
D36
X1
H6
trl.: Sacha-Maat
tłum.: Ten-który-sprawia-Maat
Złotego Horusa:
G8
R4
R8A
trl.: Sehetep-Neczeru
tłum.: Ten-który-uspokaja-bogów
prenomen lub imię tronowe:
M23
X1
L2
X1
N5N28L1
trl.: Cha-cheper-Re
tłum.: Objawiona-postać-Re
nomen lub imię rodowe:
G39N5
F12S29D21
X1
O34
N35
trl.: Senuseret
tłum.: Człowiek potężnej Pani (Hathor)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nicolas Grimal, Dzieje starożytnego Egiptu, Adam Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518.
  • Bogusław Kwiatkowski, Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002, ISBN 83-207-1677-2, OCLC 830308044.
  • Schneider Th., Leksykon faraonów, PWN, Kraków-Warszawa 2001, ISBN 83-01-13479-8.