Przejdź do zawartości

Piarg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piargi na zboczach Skrajnej Turni w Dolinie Gąsienicowej w Tatrach

Piarg – rodzaj rumowiska skalnego. Jest to nagromadzenie ostrokrawędzistych okruchów skalnych, które odpadły od stromego zbocza górskiego, głównie w wyniku procesów wietrzenia fizycznego. Najczęściej piargi występują u podnóża stoku, ale spotyka się je także w mniej stromych odcinkach żlebów nawet w górnych częściach ściany. Piargi często występują w postaci stożka piargowego u wylotów żlebu. Słowo piarg pochodzi z gwary podhalańskiej. W taternictwie używa się określenia ruchomy piarg, oznaczającego taki piarg, który podczas chodzenia po nim obsuwa się pod stopami[1].

W Polsce piargi występują w Tatrach i Karkonoszach. Piargi porastają specyficzne zespoły gatunków roślin, tak zwane rośliny piargowe[2]. Rozległy teren pokryty piargiem niebędący stożkiem określa się jako piarżysko[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  3. Wojciech Lewandowski, Marek Zgorzelski, Góry wysokie. Leksykon, Warszawa: Wiedza Powszechna, 2002, ISBN 83-214-1278-5.