Przejdź do zawartości

James Dwight

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
James Dwight
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1852
Paryż

Data i miejsce śmierci

13 lipca 1917
Mattapoisett

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1887

Zakończenie kariery

1902

Gra pojedyncza
Wimbledon

SF (1885)

US Open

F (1883)

Gra podwójna
Wimbledon

SF (1884)

US Open

W (1882–1884, 1886, 1887)

James Dwight (ur. 14 lipca 1852 w Paryżu, zm. 13 lipca 1917 w Mattapoisett) – amerykański tenisista, pionier tenisa amerykańskiego, pięciokrotny zwycięzca mistrzostw USA w grze podwójnej, działacz sportowy.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Dwight, z wykształcenia lekarz po studiach na Harvardzie, nazywany jest "ojcem tenisa amerykańskiego". Niewykluczone, że to właśnie on jako pierwszy Amerykanin stoczył w kraju mecz tenisowy, kiedy rozegrał spotkanie z kuzynem Fredem Searsem w Nahant (Massachusetts) w 1874 roku. Dwa lata później zorganizował w Nahant turniej tenisowy i został jego zwycięzcą. Jego syn, Richard, również był lekarzem i tenisistą, aktywnym w życiu turniejowym do późnej starości.

W 1881 roku Dwight był w gronie założycieli federacji amerykańskiej (United States National Lawn Tennis Association), organizował pierwsze mistrzostwa USA (obecne US Open), wówczas na kortach trawiastych w Newport, a w 1900 roku zajmował się organizacją pierwszego spotkania o Puchar Davisa na kortach Longwood Cricket Club w Bostonie. Przez 21 lat pełnił funkcję prezydenta U.S. National Lawn Tennis Association, po raz pierwszy w latach 1882–1884, potem w latach 1894–1911.

Dwight odnosił sukcesy również jako tenisista. Po wprowadzeniu rankingu krajowego w 1885 roku przez dwa pierwsze lata zajmował pozycję wicelidera, za Richardem Searsem. W trzeciej edycji mistrzostw USA w 1883 roku doszedł do finału, w którym przegrał z Searsem. Dwight stworzył z Searsem udaną parę deblową, która triumfowała w mistrzostwach USA pięć razy, w 1882, 1883, 1884, 1886 i 1887 roku.

W 1884 roku Dwight był obok Searsa i A. L. Rivesa jednym z pierwszych amerykańskich reprezentantów na Wimbledonie. Para Dwight–Sears osiągnęła ponadto półfinał wimbledoński w deblu, przegrywając z Ernestem i Williamem Renshawami. W 1885 roku doszedł do półfinału turnieju, w którym przegrał z Herbertem Lawfordem.

W 1955 roku, jako jeden z pierwszych, został wpisany do międzynarodowej tenisowej galerii sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1883 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Richard Sears 2:6, 0:6, 7:9

Gra podwójna (5–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1882 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Richard Sears Stany Zjednoczone Crawford Nightingale
Stany Zjednoczone George Smith
6:2, 6:4, 6:4
Zwycięzca 2. 1883 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Richard Sears Stany Zjednoczone Arthur Newbold
Stany Zjednoczone Alexander Van Rensselaer
6:0, 6:2, 6:2
Zwycięzca 3. 1884 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Richard Sears Stany Zjednoczone Walter Berry
Stany Zjednoczone Alexander Van Rensselaer
6:4, 6:1, 8:10, 6:4
Zwycięzca 4. 1886 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Richard Sears Stany Zjednoczone Howard Taylor
Stany Zjednoczone Godfrey Binley
7:5, 5:7, 7:5, 6:4
Zwycięzca 5. 1887 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Richard Sears Stany Zjednoczone Howard Taylor
Stany Zjednoczone Henry Slocum
6:4, 3:6, 2:6, 6:3, 6:3

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]