Przejdź do zawartości

Emilio Visconti-Venosta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emilio Visconti Venosta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1829
Mediolan

Data i miejsce śmierci

24 listopada 1914
Rzym

Minister spraw zagranicznych Królestwa Włoch
Okres

od 1863
do 1864

Poprzednik

Giuseppe Pasolini

Następca

Alfonso Ferrero La Marmora

Okres

od 1866
do 1867

Poprzednik

Alfonso Ferrero La Marmora

Następca

Pompeo Di Campello

Okres

od 1869
do 1876

Poprzednik

Federico Luigi

Następca

Luigi Amedeo Melegari

Okres

od 1896
do 1898

Poprzednik

Onorato Caetani

Następca

Raffaele Cappelli

Okres

od 1899
do 1901

Poprzednik

Felice Napoleone Canevaro

Następca

Giulio Prinetti

Odznaczenia
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Cesarski Order Róży (Brazylia) Order Czerwonego Orła (Cesarstwo Niemieckie) Wielki Komandor Orderu Danebroga (Dania) Order Mejidiyye V klasy (Imperium Ottomańskie)

Emilio Visconti Venosta (ur. 22 stycznia 1829 w Mediolanie, zm. 24 listopada 1914 w Rzymie)[1]włoski markiz, polityk, dyplomata, od 1862 roku sekretarz generalny w ministerstwie spraw zagranicznych Królestwa Włoch. W latach 1863–1864, 1866–1867, 1869–1876, 1896–1898 i 1899–1901 stał na czele tegoż ministerstwa, zawarł konwencję z Francją. W 1873 roku towarzyszył królowi w jego podróży do Berlina i Wiednia, gdzie zawarto Trójprzymierze.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]