Przejdź do zawartości

Edvard Kardelj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edvard Kardelj
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1910
Lublana

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1979
Lublana

Stopień wojskowy

generał pułkownik

Wicepremier Jugosławii
Okres

od 2 lutego 1946
do 29 czerwca 1963

Minister spraw zagranicznych Jugosławii
Okres

od 31 sierpnia 1948
do 15 stycznia 1953

Przewodniczący Zgromadzenia Federalnego Jugosławii
Okres

od 29 czerwca 1963
do 16 maja 1967

Odznaczenia
Order Wielkiej Jugosłowiańskiej Gwiazdy Order Jugosłowiańskiej Gwiazdy I klasy Order Bohatera Narodowego (Jugosławia) Order „Bohatera Pracy Socjalistycznej” (Jugosławia) Order „Bohatera Pracy Socjalistycznej” (Jugosławia) Order Wyzwolenia Narodowego (Jugosławia) Order Partyzanckiej Gwiazdy I klasy Order Braterstwa i Jedności I klasy (Jugosławia) (Jugosławia) Order za Odwagę (Jugosławia) Medal Pamiątkowy Partyzantów 1941 Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Partyzancki Order Lenina Krzyż Wielki Orderu Jerzego I (Grecja) Wstęga Orderu Orła Azteckiego (Meksyk) Krzyż Wielki Orderu Białej Róży Finlandii Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa

Edvard Kardelj, pseud. „Sperans”, w partyzantce jako „Bevc” i „Krištof” (ur. 27 stycznia 1910 w Lublanie, zm. 10 lutego 1979 tamże) – jugosłowiański polityk i wojskowy słoweńskiego pochodzenia, członek partii komunistycznej, żołnierz partyzantki jugosłowiańskiej w czasie II wojny światowej, generał pułkownik Jugosłowiańskiej Armii Ludowej.

Najdłużej urzędujący wicepremier Jugosławii (1946–1963), pełnił także funkcje ministra spraw zagranicznych (1948–1953) oraz Przewodniczącego Zgromadzenia Federalnego Jugosławii (1963–1967). Bliski współpracownik Josipa Broza Tity wymieniany (obok Tity, Aleksandara Rankovicia i Milovana Đilasa) w gronie liderów kraju[1].

W 1939 wydał książkę Razvoj slovenskega narodnega vprašanja[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn Edvarda Borut Kardelj był poetą, popełnił samobójstwo w 1971.

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W 1955 roku został uhonorowany tytułem honorowego obywatela Lublany[3].

Miasto Ploče w latach 1949–1954 i 1979–1991 nazywało się Kardeljevo.

Prezydium Krajowej Rady Narodowej uchwałą z dnia 17 października 1946 r. o odznaczeniach za wybitne zasługi położone w walce o wolność i demokrację Narodów Słowiańskich odznaczyło „Edwarda Kardelia” Orderem Krzyża Grunwaldu II klasy i Krzyżem Partyzanckim[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]