Przejdź do zawartości

David Pocock

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Pocock
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

David Willmer Pocock

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1988
Gweru, Zimbabwe

Wzrost

184 cm

Masa ciała

104 kg

Rugby union
Pozycja

rwacz

Kariera juniorska
Lata Zespół
Anglican Church Grammar School
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
UWA Rugby (klub)
2006–2012 Western Force (Super Rugby) 69 (40)
2007 Perth Spirit (ARC) 2 (0)
2013– Brumbies (Super Rugby) 5 (0)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2005  Australia U-18 6 (10)
2006  Australia U-19 4 (10)
2008  Australia U-20 5 (10)
2008–  Australia 79 (45)
  1. Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 2 lutego 2015 r.
  2. Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 21 września 2019 r.
Strona internetowa

David Pocock (ur. 23 kwietnia 1988 w Gweru) – australijski rugbysta pochodzący z Zimbabwe, grający na pozycji rwacza w zespole Brumbies oraz w reprezentacji narodowej. Mistrz świata U-19 z 2006 roku, zwycięzca Pucharu Trzech Narodów w sezonie 2011, trzykrotny uczestnik i dwukrotny medalista pucharu świata.

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

W rugby zaczął grać jeszcze w Zimbabwe w wieku siedmiu lat, prócz treningów z rówieśnikami grając również z ojcem i braćmi[1][2]. Gdy reżim Roberta Mugabe przejął należącą do jego rodziców farmę, rodzina wyemigrowała w 2002 roku do Australii[1][3][4][5][6]. W latach 2002–2005 uczęszczał do Anglican Church Grammar School w Brisbane[7], w ostatnim roku nauki występując w pierwszej drużynie tej szkoły wraz z Quadem Cooperem[8]. W tym samym roku został wybrany najlepszym zawodnikiem w stanie[9]. Występował wówczas w formacji ataku, a prócz rugby uprawiał również waterpolo, również w tym sporcie reprezentując stanowe barwy[2][10].

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Podczas ostatniego roku nauki, w 2005 roku, zgłosili się do niego z propozycją zawodowego kontraktu działacze nowo utworzonego zespołu Western Force oraz trener John Mitchell, Pocock przeniósł się zatem do Perth[1][2]. Za zgodą rodziców Mitchell wystawił siedemnastoletniego wówczas Pococka w składzie na przedsezonowy mecz przygotowawczy z Cheetahs łamiąc tym samym zasady Australian Rugby Union, które zabraniały występów w seniorskich zawodach graczom, którzy nie ukończyli osiemnastego roku życia – choć wystąpił on pod nazwiskiem innego zawodnika, jednak jego zdjęcie z tego spotkania ukazało się w australijskiej prasie[1][2][11]. Podpisawszy przedłużenie kontraktu o dwa lata[12], oficjalnie zadebiutował zatem już po osiemnastych urodzinach, 12 maja 2006 roku, w meczu Super 14 z Sharks[2][13] i był to jego jedyny występ w sezonie 2006[14]. Został tym samym jednym z pierwszej czwórki stypendystów programu National Talent Squad (pozostałymi byli Josh Holmes, Caleb Brown i Saia Faingaʻa) grających w tych rozgrywkach[15]. Wziął następnie udział w posezonowych meczach Force zarówno w domu, jak i na wyjeździe[16][17][18], a także we wszystkich trzech spotkaniach Australian Provincial Championship[19][20]. W tym samym czasie związał się również z lokalnym klubem UWA Rugby[21].

W sezonie 2007 opuścił tylko jedno spotkanie w Super 14[22][23], zaś w lecie tego roku zagrał w dwóch spotkaniach zespołu Perth Spirit w jedynym rozegranym sezonie rozgrywek Australian Rugby Championship[24][25].

W kolejnych sezonach stał się jedną z kluczowych postaci nieosiągającego sukcesów zespołu Force. W 2008 roku ponownie zagrał w dwunastu spotkaniach[26][27], otrzymał Force Man Award dla gracza utożsamiającego ducha zespołu zarówno na boisku, jak i poza nim[28], a następnie, pomimo obecności reprezentantów kraju czy też starszych stażem zawodników, został wytypowany na kapitana zespołu podczas tournée na Wyspy Brytyjskie[29][30]. Podpisał również kolejny dwuletni kontrakt[31], przedłużony następnie do końca 2012 roku[32]. Następny rok rozpoczął do okraszonego hat-trickiem świetnego występu w pierwszym przedsezonowym spotkaniu przeciw Reds, po którym trenerzy docenili kompletność jego umiejętności potrzebnych na tej pozycji[33], w drugim zaś, przeciw Crusaders, pełnił rolę kapitana zespołu[34]. Zagrał następnie we wszystkich meczach Super 14 jako gracz podstawowej piętnastki[35][36].

W kolejnych dwóch sezonach jego występy ograniczały kontuzje – w 2010 roku w pierwszej kolejce naderwał ścięgno w palcu lewej ręki, przez co pauzował sześć tygodni[37], zagrał jednak w pozostałych siedmiu spotkaniach[38][39], zaś rok później wystąpił w dziewięciu meczach[40][41], z pozostałych bowiem wyeliminowała go odniesiona w marcu kontuzja kolana[42][43].

W sezonie 2012 został kapitanem zespołu[44], wicekapitanem będąc od 2010 roku[45][46], zaś po raz pierwszy w meczu o punkty poprowadził Force już w ostatnim meczu sezonu 2011, gdy kontuzjowany był Nathan Sharpe[47]. Zagrał w czternastu z szesnastu spotkań sezonu[48][49], a jego gra została doceniona wyróżnieniem przyznawanym przez samych graczy Force dla najlepszego zawodnika klubu[50][51].

W lipcu 2012 roku ogłosił, iż od nowego sezonu przenosi się do Brumbies, z którym podpisał trzyletni kontrakt[52]. Odejście po siedmiu latach argumentował niepowodzeniem w ściąganiu do Perth znanych zawodników, częstszymi niż w innych zespołach podróżami, oddaleniem od znajdującej się na wschodnim wybrzeżu rodziny oraz perspektywą współpracy z Jakiem White'em i chęcią gry o najwyższe laury[53][54][55]. W trzecim spotkaniu w barwach nowego zespołu zerwał więzadło krzyżowe przednie w lewym kolanie po szarży Adama Ashley-Coopera, co oznaczało minimum sześciomiesięczną przerwę w grze[56][57][58]. Brumbies dotarli zaś do finału rozgrywek, w którym ulegli Chiefs[59]. Treningi wznowił pod koniec października[60], zaś do gry, w roli kapitana, powrócił w pierwszym przedsezonowym meczu przygotowawczym[61][62]. Swój czwarty oficjalny mecz w barwach Brumbies zaliczył w otwierającym sezon spotkaniu z Reds[63], a już w następnej kolejce ponownie doznał urazu lewego kolana[64]. Przeprowadzona artroskopia wykazała konieczność kolejnego zabiegu chirurgicznego i wielomiesięcznej rehabilitacji[65][66]. Pod koniec września 2014 roku grał już w bezkontaktową odmianę – touch rugby[67][68], a w styczniu 2015 zaliczył sześćdziesięciominutowy występ przeciwko Force w przedsezonowym spotkaniu[69]. Na ten sezon został wraz z Niciem White'em mianowany wicekapitanem zespołu, zastępując w razie potrzeby Stephena Moore’a[70][71]

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Pocock był stypendystą ogólnokrajowych programów National Talent Squad[72] oraz Australian Institute of Sport[73]. W stanowych barwach występował w mistrzostwach kraju U-16[74][75] w 2004 roku wraz z Quade'em Cooperem i Willem Genią zajmując trzecią lokatę[76][77][78], zaś w kategorii U-18 w 2005 roku zdobył drugie miejsce[79][80][81] i wyróżnienie dla najlepszego zawodnika w stanie[82]. Pociągnęło to za sobą powołanie do kadry Australian Schoolboys[83], w której w 2005 roku wystąpił w sześciu testmeczach[84], w dwóch z nich otrzymując wyróżnienie dla najlepszego australijskiego zawodnika[85]. To właśnie trenerzy tej reprezentacji przestawili zawodnika z formacji ataku na pozycję rwacza[2]. Rok później znalazł się w reprezentacji U-19[86], która zwyciężyła w rozegranych w Dubaju mistrzostwach świata w tej kategorii wiekowej[15]. Na tym turnieju zagrał w czterech z pięciu spotkań zdobywając dwa przyłożenia[87][88][89][90][91], w finale zawodów odnosząc kontuzję kostki[92].

Dobre występy w lidze dały mu szansę na pierwszy kontakt z seniorskim poziomem reprezentacyjnym, który nastąpił w kadrze A podczas Pucharu Narodów Pacyfiku edycji 2007[2][93]. Wystąpił wówczas w trzech z pięciu spotkań[94] – z Tonga[95], Japonią[96] i Fidżi[97]. Na koniec sezonu otrzymał zaś wyróżnienie dla debiutanta roku według australijskiego stowarzyszenia zawodowych rugbystów (Rugby Union Players Association)[98][99]. W roku 2008 jako kapitan kadry U-20[100] uczestniczył w inauguracyjnych MŚ juniorów[101], gdzie wystąpił we wszystkich pięciu meczach swojej drużyny[102][103][104][105][106] zdobywając dziesięć punktów[107], a Australijczycy zajęli piąte miejsce[108].

Pierwsze powołanie od selekcjonera Wallabies, Robbiego Deansa, otrzymał we wrześniu 2008 roku na listopadowe spotkania na północnej półkuli[109]. Zadebiutował z ławki rezerwowych w Hongkongu przeciw All Blacks dokładnie sześć lat po tym, jak jego rodzina przybyła do Australii[10][110], po czym w tej samej roli przez kilkanaście minut wystąpił również w spotkaniach z Włochami i Barbarians[2][10][33][110].

Przełomowy był dla niego następny sezon reprezentacyjny. Rozpoczął go występem przeciw Barbarians[111], po występach w czerwcowych testmeczach stałe miejsce w wyjściowej piętnastce uzyskał podczas Pucharu Trzech Narodów[112], a łącznie wystąpił w trzynastu z czternastu rozegranych w tym roku testmeczów, pierwsze przyłożenie zdobywając w kończącym sezon spotkaniu z Walijczykami, w którym złamał również kciuk[2][10][110][113]. Opuścił jedynie spotkanie ze Szkotami, gdy decyzją selekcjonera odpoczywał po zdobyciu szwów na szczęce i nagrody dla najlepszego gracza zremisowanego meczu z Irlandią[114]. Jego pojawienie się zakończyło de facto trwającą blisko dekadę dominację George’a Smitha i Phila Waugh na tej pozycji w australijskiej kadrze[33][115][116][117][118][119].

W 2010 roku był ostoją reprezentacji podczas wszystkich piętnastu spotkań[10], a forma, którą prezentował[120][121], przyniosła mu nominację do wyróżnienia dla gracza roku według IRB[122], którym ostatecznie został Richie McCaw[123]. Doceniony został również w kraju – John Eales Medal dla najlepszego australijskiego rugbysty według samych zawodników zdobył z wyraźną przewagą, mimo iż do Pucharu Trzech Narodów przystępował mając jedynie trzy punkty więcej od Matta Giteau, na tej samej gali odebrał również nagrodę dla reprezentanta roku według australijskich kibiców[124][125][126], w grudniu zaś otrzymał od RUPA Medal for Excellence[127][128].

Został powołany na zaplanowane na lipiec i sierpień 2011 roku spotkania reprezentacji[129], jednak nie wystąpił w niespodziewanie przegranym spotkaniu z Samoa[130]. Wziął natomiast udział we wszystkich czterech meczach Pucharu Trzech Narodów, który zakończył się pierwszym od dziesięciu lat triumfem Australijczyków[131]. Pozostał również w okrojonej do trzydziestu zawodników kadrze na Puchar Świata w Rugby 2011[132]. Z powodu urazu pleców opuścił dwa spotkania w fazie grupowej[133], swój kunszt pokazał natomiast w ćwierćfinale ze Springboks, w którym został uznany najlepszym zawodnikiem[134][135], ostatecznie Australijczycy w turnieju zdobyli brązowe medale w meczu o trzecie miejsce pokonując Walię[136]. Również w tym roku nominowany był do IRB Player of the Year[137], zwycięzcą okazał się jednak francuski kapitan, Thierry Dusautoir[138]. Przeciwko Walijczykom wystąpił jeszcze podczas kończącego sezon zwycięskiego minitournée, które obejmowało także mecz z Barbarians na Twickenham, podczask którego Pocock po raz pierwszy pełnił rolę kapitana Wallabies[139].

Wobec kontuzji Jamesa Horwilla był, obok Willa Genii, jednym z najpoważniejszych kandydatów do objęcia tej funkcji podczas zaplanowanych na czerwiec 2012 roku testmeczów[140]. W spotkaniu ze Szkocją został siedemdziesiątym dziewiątym kapitanem australijskiej reprezentacji w oficjalnym meczu międzypaństwowym[141][142], poprowadził następnie Wallabies do zwycięstwa w trzymeczowej serii z Walijczykami[143]. W rozpoczynającym inauguracyjną edycję The Rugby Championship meczu z Nową Zelandią doznał wymagającej operacji kontuzji prawego kolana[144], który wyeliminował go z gry na kolejne trzy miesiące[144][145]. Po rehabilitacji wyjechał z kadrą na europejskie tournée[146], jednak z powodu urazu łydki znalazł się w meczowym składzie tylko raz – przeciwko Walijczykom[147].

Odniesiona w marcu 2013 roku kontuzja oznaczała dla niego brak występów w tym sezonie reprezentacyjnym, nie skorzystał bowiem z nowej techniki rekonstrukcji, dzięki której mógł powrócić na tournée British and Irish Lions 2013[148][149][150]. Opuścił również kolejny sezon po jej odnowieniu w marcu 2014 roku, zapowiedział jednak walkę o miejsce w składzie Wallabies na Puchar Świata w Rugby 2015[151].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • Rodzice, Andy i Jane; bracia, Mike i Steve[2]. Steve podążył za bratem do Western Force, jednak jego sportowe ambicje przekreśliła kontuzja[10][152].
  • Z wieloletnią partnerką, Emmą Palandri, ogłosili, iż nie zawiorą związku małżeńskiego, dopóki takiej samej możliwości nie będą miały w Australii pary homoseksualne[153][154](wzięli go 8 lat po złożeniu deklaracji, niedługo po tym, gdy Australia uznała małżeństwa osób tej samej płci[155]).
  • W 2009 roku Luke O’Keefe oraz Pocock założyli i zasiadają we władzach organizacji charytatywnej Eightytwenty Vision pomagającej lokalnym społecznościom w Zimbabwe. Nastawiona jest ona w szczególności na opiekę zdrowotną ciężarnych kobiet, edukację i dożywianie dzieci, zabezpieczenie wody i żywności oraz opiekę nad chorymi na AIDS[1][6][156][157]. Za tę działalność w 2011 roku otrzymał wyróżnienie w stanowej sekcji konkursu Young Australian of the Year[158] oraz nominację do ogólnokrajowej edycji[159].
  • W 2011 roku wydał autobiografię pt. Openside: My Journey to the Rugby World Cup (ISBN 978-1-74257-178-2)[160][161]. Ujawnił w niej m.in., iż w młodości cierpiał na zaburzenia odżywiania[162].
  • Pod koniec listopada 2014 roku w ramach protestu przeciwko otwarciu nowej kopalni węgla wraz z innymi aktywistami przykuł się do sprzętu górniczego, za co został aresztowany[163]. Australian Rugby Union wystosował wobec zawodnika oficjalne ostrzeżenie[164][165], a sprawa trafiła do sądu[166].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Pocock's passion to make a big difference. irishtimes.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j About Dave. david-pocock.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  3. Out of Africa with a heart of gold. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  4. Pocock the Brumbies' renaissance man. canberratimes.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  5. David Pocock: a colossus on the field and his own man off it. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  6. a b Swaggie Pocock on Wallaby track home. news.smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  7. Rugby National Representation. centenary.churchie.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)]. (ang.).
  8. Rugby Open 1st Teams. centenary.churchie.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)]. (ang.).
  9. QUEENSLAND RUGBY ANNUAL REPORT 2004-2005. redsrugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  10. a b c d e f David Pocock. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  11. 17-year-old banned from Super 14. nzherald.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  12. Outstanding flanker Pocock re-signs with Emirates Western Force. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-11)]. (ang.).
  13. Emirates Western Force Debuts and Caps. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  14. Season 2006. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
  15. a b Australian Rugby Union 2006 Annual Report. ausport.gov.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  16. Western Australia Rugby Union Annual Report 2006. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  17. Western Force Gold - South African Tour. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  18. Western Force Gold Out Pace Yamaha In Try Blitz. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  19. LATE CHANGES AS PELESASA AND HODGSON FAIL FITNESS TESTS. twf.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  20. Force name four Wallabies for Waratahs decider. sportsaustralia.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  21. David Pocock - apprentice. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  22. Season 2007. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
  23. Western Australia Rugby Union Annual Report 2007. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  24. ET Perth Spirit Squad Announced For Inaugural National Competition. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  25. David Pocock. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  26. Season 2008. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
  27. Western Australia Rugby Union Annual Report 2008. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  28. Player of the Year. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-25)]. (ang.).
  29. The future is in Pocock's hands. watoday.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  30. Pocock to lead Emirates Western Force on development tour of England. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  31. Pocock re-signs with Force and ARU. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  32. Pocock sees best future at the Force. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  33. a b c Pocock becoming a perfect 7. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  34. Force hope clings onto Pocock. watoday.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  35. Season 2009. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
  36. Western Australia Rugby Union Annual Report 2009. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  37. Pocock sidelined for six weeks. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  38. Season 2010. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
  39. Western Australia Rugby Union Annual Report 2010. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  40. Season 2011. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
  41. Western Australia Rugby Union Annual Report 2011. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  42. Pocock and du Plessis stoush put to rest. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  43. Force boosted by Pocock return. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  44. Pocock named Force Captain. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-02)]. (ang.).
  45. David Pocock. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  46. Pocock a captain in waiting, says Mitchell. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  47. David Pocock. rugbywa.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  48. Season 2012. westernforce.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2014-07-07]. (ang.).
  49. Western Australia Rugby Union Annual Report 2012. issuu.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  50. Pocock claims Force Player of the Year. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-25)]. (ang.).
  51. David Pocock leaves Western Force as club's player of the year. news.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  52. Brumbies sign Pocock to three-year deal. brumbies.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  53. David Pocock: Why I'm leaving. perthnow.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  54. Pocock relishing new challenge with Brumbies. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  55. Pocock signs with Brumbies. news.smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  56. Pocock injury overshadows Brumbies win. sportsnewsfirst.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  57. David Pocock receives ACL confirmation. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  58. Pocock ruled out with ACL tear. abc.net.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  59. Chiefs end Brumbies' dream. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  60. Fit-again Pocock keen to lift Brumbies. canberratimes.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  61. David Pocock named to make return from injury in Brumbies trial against Highlanders. couriermail.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  62. David Pocock captains Brumbies in Queenstown. espnscrum.com. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  63. Pat McCabe, David Pocock to return from injury for ACT Brumbies. smh.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  64. Fears Pocock could miss ACT Brumbies' season. stuff.co.nz. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  65. David Pocock ruled out for second straight season after undergoing another knee operation. foxsports.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  66. David Pocock's season over after second knee reconstruction in two seasons. smh.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  67. ACT Brumbies flanker David Pocock on track for Super Rugby round one return. smh.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  68. David Pocock's return on track. espnscrum.com. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  69. David Pocock makes successful comeback from injury in Brumbies' trial loss against Force. smh.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  70. White, Pocock named Brumbies Vice-Captains. brumbies.com.au. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-28)]. (ang.).
  71. Brumbies name David Pocock and Nic White as vice-captains. brisbanetimes.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  72. Australian Rugby’s Pathway to Gold Program. austschools.rugbynet.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  73. Rugby Union Achievements. ausport.gov.au @ web.archive.org. [dostęp 2014-07-16]. (ang.).
  74. National U16 Championships Wallaby Graduates. austschools.rugbynet.com.au. s. 23. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  75. National U16 Championships Wallaby Graduates. rugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)]. (ang.).
  76. Championship Teams. wallabies.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  77. NSW Schools wins final of National U16 Championship. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  78. Australian Rugby Union 2004 Annual Report – The Year in Detail. rugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  79. Australian Rugby Union 2005 Annual Report. secure.ausport.gov.au. s. 80. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  80. DAY 2 - NOVOTEL CHAMPIONSHIPS 2005. austschools.rugbynet.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  81. QUEENSLAND RUGBY FOOTBALL SCHOOLS UNION QUEENSLAND I 2005. qrfsu.rugbynet.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  82. IAN McMILLAN MEMORIAL TROPHY. qrfsu.rugbynet.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  83. THE NURSERIES OF AUSTRALIAN SCHOOLBOYS' RUGBY. austschools.rugbynet.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  84. Players with three or more „Caps” for the period 1973-2011. austschools.rugbynet.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  85. AWARDS 2005. austschools.rugbynet.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  86. Australian Under 19s announce Squad for IRB World Championship in Dubai. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  87. Australia thrashes Scotland at Under 19 World Championship. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  88. Australia remains undefeated after big win over Romania. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  89. Australian U19s through to Semis despite narrow loss to NZ. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  90. Australia to play NZ in U19 Final. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  91. Australian U19s beat NZ in Final to become World Champions. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  92. Pocock to make Super 14 debut. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (ang.).
  93. 25-man Australia A squad for the iRB Pacific Nations Cup. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  94. Pacific Nations Cup – David Pocock. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  95. Australia A enjoy victory on PNC debut. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-28)]. (ang.).
  96. Australia A too strong for Japan in PNC. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-09)]. (ang.).
  97. Match report: Fiji hold Australia A. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  98. David Pocock wins RUPA Newcomer of the Year award. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-23)]. (ang.).
  99. Smith honoured with Rugby Medal of Excellence. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  100. Pocock set to lead Australia Under 20s. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-05)]. (ang.).
  101. Experience aplenty for Australian Under 20s. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  102. Australia 81 – 12 Canada. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-02)]. (ang.).
  103. Australia 53 – 17 Fiji. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-17)]. (ang.).
  104. Australia 13 – 18 England. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-17)]. (ang.).
  105. Samoa 0 – 32 Australia. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-07)]. (ang.).
  106. France 21 – 42 Australia. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-02)]. (ang.).
  107. David Pocock. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-24)]. (ang.).
  108. Aussies Fend off France at JWC. wallabies.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  109. Four new faces in Australian rugby squad. rugbyweek.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  110. a b c JWC allowed Pocock to hone leadership skills. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-15)]. (ang.).
  111. Wallabies crush Sonny Bill's Baa Baas. tvnz.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  112. Genia, Pocock handed Wallabies starts. abc.net.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  113. Healing Pocock pumped for 2010 season. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  114. David Pocock rested for Australia's match against Scotland. theguardian.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  115. Genia, Pocock to start for Wallabies. wwos.ninemsn.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  116. More fight in Waugh yet. tvnz.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  117. Waugh expected to miss Wallabies squad. tvnz.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  118. Brumbies want David Pocock after George Smith's surprise international retirement. theaustralian.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  119. McCaw plays 'right to the edge': Pocock. news.smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  120. Pocock the shining light as baby Wallabies learn to walk. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  121. Eales Medal seals Pocock's rise to leader of the pack in breakaway year. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  122. Beale and Pocock in line for major award. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  123. New Zealand honoured by trio of IRB Awards. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-03)]. (ang.).
  124. Pocock wins John Eales Medal. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  125. David Pocock wins John Eales Medal. sportsnewsfirst.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-25)]. (ang.).
  126. Pocock favourite for John Eales Medal. smh.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  127. David Pocock caps a super year with RUPA award. theaustralian.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  128. Pocock named Players' Player of the Year. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  129. Qantas Wallabies Squad For Samoa Test & Tri Nations Named. rugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-25)]. (ang.).
  130. Samoa beat Australia 32-23 in massive upset in rugby Test at Sydney's ANZ Stadium. foxsports.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  131. Australia beat New Zealand to win TriNations. rugbyweek.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  132. Wallabies 30 Man Squad Announced. rugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-25)]. (ang.).
  133. Pocock: I'm good to go. skysport.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-26)]. (ang.).
  134. Pocock continues to rise for Wallabies. westernforce.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-14)]. (ang.).
  135. Pocock at the heart of Wallabies win. rugbyworldcup.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  136. Wales 18 - 21 Australia: Last-gasp try too late to save Wales. walesonline.co.uk. [dostęp 2013-10-25]. (ang.).
  137. Pocock, Genia earn IRB player of year nominations. theage.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  138. Thierry Dusautoir IRB Player Of The Year. irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-08)]. (ang.).
  139. David Pocock to captain Wallabies against Barbarians at Twickenham. heraldsun.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  140. No angst as captaincy contenders Will Genia, David Pocock reunited in Wallabies camp. news.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  141. Qantas Wallabies named to face Scotland. rugby.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  142. David Pocock is new Wallabies captain, as team is named for Scotland Test. theaustralian.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  143. David Pocock signs with Australian Rugby Union for further three years. www1.skysports.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  144. a b Wallabies lose captain Pocock for second test. stuff.co.nz. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  145. Pocock faces three months out. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  146. Wallabies welcome back trio. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  147. Pocock returns for Wallabies. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  148. David Pocock won't rush rehabilitation. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  149. Australia's David Pocock to miss Lions series through injury. theguardian.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  150. Pocock's long road back. canberratimes.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  151. Injured Brumbies star David Pocock vows to make 2015 Rugby World Cup. smh.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  152. Pocock the younger follows path to Perth. watoday.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  153. Wallaby and Force flanker David Pocock is happy to take on the world. dailytelegraph.com.au. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  154. Wallaby boycotts marriage until gays have same right. canberratimes.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-24)]. (ang.).
  155. Nick Duffy: Rugby star David Pocock weds after eight-year equal marriage protest. pinknews.co.uk, 2018-12-04. [dostęp 2019-02-14]. (ang.).
  156. Meet the Founders. eightytwentyvision.org. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  157. Meet the Board Members. eightytwentyvision.org. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  158. Pocock wins WA’s Young Australian of the Year. rugbywa.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  159. National Finalist Young Australian of the Year 2012 - David Pocock. australianoftheyear.org.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  160. Openside: My Journey to the Rugby World Cup. worldcat.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  161. OPENSIDE: My Journey to the Rugby World Cup. sabona.com.au. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-22)]. (ang.).
  162. Pocock reveals eating disorder. espnscrum.com. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
  163. Former Wallabies captain David Pocock arrested at NSW coal mine protest in Leard State Forest. abc.net.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  164. Australian Rugby Union statement regarding David Pocock. rugby.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  165. ARU warns Pocock over conduct following coal mining arrest. espnscrum.com. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  166. Wallabies star David Pocock faces court after chaining himself to mining machinery last year. dailytelegraph.com.au. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]