Przejdź do zawartości

Antun Bauer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antun Bauer
Ilustracja
Kraj działania

Austro-Węgry
Królestwo SHS

Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1856
Breznica

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 1937
Zagrzeb

Koadiutor arcybiskupa zagrzebskiego
Okres sprawowania

1911–1914

Arcybiskup zagrzebski
Okres sprawowania

1914–1934

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

lipiec 1879

Nominacja biskupia

20 stycznia 1911

Sakra biskupia

29 stycznia 1911

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 stycznia 1911

Konsekrator

kard. Rafael Merry del Val

Współkonsekratorzy

Domenico Taccone-Gallucci,
Uberto Maria Fiodo

Antun Bauer (ur. 11 lutego 1856 w Breznicy, zm. 7 grudnia 1937 w Zagrzebiu) – chorwacki duchowny rzymskokatolicki, teolog, filozof, poseł do parlamentu, arcybiskup zagrzebski.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 1879 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem archidiecezji zagrzebskiej. Studiował w Zagrzebiu, Budapeszcie i w Wiedniu, uzyskując w 1883 doktorat z filozofii i teologii. Następnie pracował jako duszpasterz i nauczyciel. W latach 1885–1911 członek parlamentu Trójjedynego Królestwa Chorwacji, Slawonii i Dalmacji, należący do Partii Prawa. Od 1887 był wykładowcą akademickim. W latach 1905–1906 dziekanem wydziału teologicznego, a w latach 1906–1907 rektorem uniwersytetu. Od 1896 członek korespondent, a od 1899 członek rzeczywisty Jugosłowiańskiej Akademii Nauki i Sztuki. Jako filozof reprezentował neotomiczną interpretację metafizyki.

20 stycznia 1911 papież Pius X mianował go koadiutorem arcybiskupa zagrzebskiego oraz arcybiskupem tytularnym pessinuańskim. 29 stycznia 1911 przyjął sakrę biskupią z rąk sekretarza stanu kard. Rafaela Merry del Vala. Współkonsekratorami byli emerytowany biskup Nicoterii i Tropei Domenico Taccone-Gallucci oraz biskup Bovino Uberto Maria Fiodo.

26 kwietnia 1914 zmarł arcybiskup zagrzebski Juraj Posilović. Tym samym abp Bauer został arcybiskupem zagrzebskim.

W 1922 brał udział w pracach komisji przygotowującej konkordat. Dbał o instytucje edukacyjne i charytatywne. Na płaszczyźnie politycznej zabiegał o sprawiedliwe rozwiązanie kwestii narodowej Chorwacji.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]