Vejatz lo contengut

Argument ad hominem

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Un argument ad hominem (o un argumentum ad hominem o encara ex concessis) es un argument que s'interessa a la personalitat de l'adversari, a sas accions passadas e a sas contradiccions.

Utiliza çò que l'adversari a declarat[1]. Es per aquò qu'es tanben apelat ex concessis, per designar las paraulas dichas (concedidas) per l'adversari e utilizadas contra el.


Specificitats

[modificar | Modificar lo còdi]

Es un argument dich fallaciós qu'aparten a la categoria de la fallàcia ( o enganariá). Es sovent considerat coma un argument malonèste, mas es pas totjorn vertat, pòt tanben porgir d'informacions utilas per l'argumentacion. Per exemple s'utiliza quand se vòl defugir una confrontacion d'arguments desfavorables e qu'òm pòt s'apièjar sus de detalhs de la vida de l'adversari o sus sas contradiccions per tornar trobar de vam dins l'argumentacion.

Es pasmens mens violent que l'argument ad personam qu'ataca dirèctament la persona independentament de l'argumentacion. Se tracha puslèu dins aquel cas, d'invectivas e mai, de còps que i a, d'insultas.

Un amic es per l'interdiccion de las veituras dins lo centre de sa vila. Mas el, abita dins lo centre e n'a una de veitura. Se, quand discutatz del subjècte amb el, li fasètz arremarcar sa contradiccion, creatz un argument ad hominem que pòrta sus sas contradiccions e sas accions.

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Declercq, Gilles. 2003. « Avatars de l'argument ad hominem : éristique, sophistique, dialectique », Declercq, Gilles, Michel Murat & Jacqueline Dangel (éds). La parole polémique (Paris : Champion), 327-376