oen

• Geluid:  oen    (hulp, bestand)
• IPA: /un/

• oen

• Leenwoord uit het ?, in de betekenis van ‘scheldwoord: sufferd’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1612 ^[1]

de oen m

1. (scheldwoord) dom en/of onhandig iemand

   • Wat een oen is dat, zeg. 

2. (evenhoevigen) (landbouw) gecastreerde ezelhengst, ofwel ezelruin

   • Zij heeft een oen in haar bezit. 

• [1,2]: kluns

• ruin, os, barg, borg, berg, hamel, kapoen, weer

• Het woord oen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oen" herkend door:

oen m

1. (dierkunde), (landbouw) lam