illatief
- il·la·tief
| stellend | |
|---|---|
| onverbogen | illatief |
| verbogen | illatieve |
illatief
- een gevolgtrekking aanduidend of inhoudend
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | illatief | illatieven |
| verkleinwoord | - | - |
de illatief m
- (taalkunde) naamval die een beweging naar binnen aanduidt
- Het woord 'illatief' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.