hol

Niet te verwarren met: hohl, hole, hòl, hól

• Geluid:  hol    (hulp, bestand)
• IPA: / hɔl / (1 lettergreep)

• hol

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	hol	holler	holst
verbogen	holle	hollere	holste
partitief	hols	hollers	-

• bn in de betekenis van ‘leeg’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 918 ^[1]
• zn in de betekenis van ‘grot’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[1]
• zn in de betekenis van ‘rennen’: uit het Middelnederlands ^[2]

hol

1. zonder inhoud, zonder betekenis, leeg

   ▸ Het is belangrijk om dit soort dingen bespreekbaar te maken, anders blijven de wijze woorden van Kahlil Gibran beperkt tot holle speeches tijdens de huwelijksvoltrekking.^[3]

2. wat een lege ruimte of voorwerp in zich heeft
3. alsof het uit een lege ruimte komt, niet vol van klank
4. naar binnen of naar beneden gebogen
5. met hoge golfslag

• bol

• [1]: holle woorden, een holle blik
• [2]: een holle boom
• [3]: holle klanken
• [4]: holle wangen, holle ogen, een holle weg
• [5]: een holle zee

• bolhol, bothol, dubbelhol, plathol

hol

1. verdiept, concaaf

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hol	holen
verkleinwoord	holletje	holletjes

het hol o

1. (geologie) grot, spelonk

   ▸ `Sinterklaas,' zei het nieuwe Pietje, 'in een hol, hoog in de bergen, woont een heks die toverdranken maakt. Zal ik u de weg wijzen?'^[4]

2. (dierkunde) ondergrondse woonruimte of schuilplaats van bepaalde diersoorten

   • Het hol van een das wordt een dassenburcht genoemd. 

vervoeging van
hollen

hol

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hollen
   

   • Ik hol. 

2. gebiedende wijs van hollen
   

   • Hol! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hollen
   

   • Hol je? 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hol	-
verkleinwoord	holletje	-

de hol m

1. onbeheerst rennen van een mens of dier

• gehol

• op hol slaan
  onbeheerst wegrennen
• op een holletje
  gehaast

• Het woord hol staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hol" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[5]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hol	holle

• IPA: /ɦɔl/

• Leenwoord uit het Nederlands

hol

1. hol

hol

1. hol

• Afgeleid van het Oudhoogduitse hol

hol

1. hol

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *hulą

hol

1. hol

• hola

• holian

• IPA: /ˈhol/

hol

1. waar

hol

1. eerste persoon enkelvoud verleden tijd van halen
2. derde persoon enkelvoud verleden tijd van halen

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / huːl /

• hol

• Bijvoeglijk naamwoord: Afkomstig van het Oudnoordse woord  holr bn 
• Zelfstandig naamwoord [A]: Afkomstig van de Oudnoordse woord  holr zn 
• Zelfstandig naamwoord [B]: Afkomstig van de Oudnoordse woord  holr zn 

Naar frequentie	42852

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	hol	holere	holest
	o enkelvoud	holt
	meervoud	hole
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	hole	holere	holeste

hol

1. hol (zonder inhoud)
2. hol (binnenin leeg)
3. hol (klank)
4. hol (gebogen)
5. hol (golfslag)

• 
  [1]: Et hol
  Een gat (in een muziekinstrument)
• 
  [3]: Et hol
  Een gat (in de wegdek)
• 
  [5]: Et hol
  Een gevangenisruimte

•  hul zn 

• [2]:  holdodre zn  Myagrum perfoliatum 

• [1]: hole fraser

• [1]: Mye av det han sier, virker holt.

• [2]: en hol trestamme

• [3]: en holle stemme

• [3]: en hol hoste

• [4]: Veggen var hol.

• [4]: Trappetrinnene var slitt hole.

• [4]: ha hole kinn

• [4]: ha noe i sin hole hånd

• [4]: hol sjø

[A]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	hol	holen	holer	holene
genitief	hols	holens	holers	holenes

[A]: hol, m

1. een kleine vlakke hoop

• een lav haug (op een muur of oppervlak)

[B]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	hol	holet	hol	hola holene [1]
genitief	hols	holets	hols	holas holenes

[B]: hol, o

1. gat, opening
2. (figuurlijk) toegang
3. gat, kuil, kom, laagte, put, verdieping
4. hiaat, lacune, leemte
5. gevangenisruimte
6. dakkamer, zijkamer, zolderkamer (een kleine donkere afgelegen kamer)

   «Hybelen var et trangt hol.»

   Het hok was een smalle zijkamer.

7. negorij, een achtergebleven gehucht, gat

• [1]:  opning zn 
• [1]:  rivne zn 
• [3]:  fordypning zn 
• [3]:  grop zn 
• [4]:  lakune zn 
• [4]:  tomtom zn 
• [5]:  fangerom zn 
• [6]:  avkrok zn 

• [1]:  borehol zn 
• [1]:  dørhol zn 
• [1]:  hole zn 
• [1]:  kikhol zn 
• [1]:  knapphol zn 
• [1]:  kulehol zn 
• [1]:  musehol zn 
• [1]:  nøkkelhol zn 
• [1]:  smotthol zn 
• [3]:  smilehol zn 

• [1]: krype gjennom et hol i gjerdet

• [1]: slå et hol i muren

• [1]: slite hol på strømpene

• [1]: rive hol i buksebaken

• [1]: ha hol i ørene (for ørepynt)

• [1]: spenne inn beltet et hol

• [3]: veien var full av hol

• [4]: ha store hol i kunnskapene

• [5]: putte en i holet

• [5]: et avsidesliggende hol

• [1-6]: Nynorsk:  hòl zn 

hol

1. nominatief bepaald onzijdig enkelvoud van hol

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / huːl /

• hol

• Afkomstig van het Oudnoordse woord  holr bn 

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	hol	holare	holast
	o enkelvoud	holt
	meervoud	hole
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	hole	holare	holaste

hol

1. hol (zonder inhoud)
2. hol (binnenin leeg)
3. hol (klank)
4. hol (gebogen)
5. hol (golfslag)

• [2]:  holdodre zn  Myagrum perfoliatum 

• [1]: berre hole frasar

• [2]: ein hol trestomn

• [4]: eit holt kinn

• [4]: ei hol hand

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *hulaz

hol

1. hol

• Afgeleid van het Oudfriese hol

hol

1. hol

• IPA: /ɦɔl/

• hol

hol

1. informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het imperfectieve werkwoord holit