Naar inhoud springen

Super Mario Bros. 2

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit artikel gaat over de versie van Super Mario Bros. 2 die buiten Japan is uitgekomen. Voor de Japanse versie met dezelfde naam, zie Super Mario Bros.: The Lost Levels.
Super Mario Bros. 2
Super Mario Bros. 2
(Afbeelding op en.wikipedia.org)
Ontwikkelaar Nintendo R&D4
Uitgever Vlag van Japan Fuji Television Network
Nintendo
Muziek Koji Kondo
Uitgebracht NES/Famicom
Vlag van Verenigde Staten 10 oktober 1988
Vlag van Europa 28 april 1989
Vlag van Australië 4 mei 1989
Vlag van Japan 14 september 1992
Game Boy Advance
Vlag van Japan 21 maart 2001
Vlag van Verenigde Staten 11 juni 2001
Vlag van Europa 22 juni 2001
Virtual Console (Wii)
Vlag van Europa 25 mei 2007
Vlag van Verenigde Staten 2 juli 2007
Vlag van Japan 10 augustus 2007
Virtual Console (3DS)
Vlag van Japan 28 november 2012
Vlag van Verenigde Staten 11 juli 2013
Vlag van Europa 7 augustus 2013
Virtual Console (Wii U)
INT 16 mei 2013 (NES)
Vlag van Japan 19 maart 2014 (NES)
Vlag van Japan 16 juli 2014 (GBA)
Vlag van Verenigde Staten 6 november 2014 (GBA)
Genre Platform
Spelmodus Singleplayer
Taal/talen Japans, Engels, Duits
Leeftijdsklasse USK: 0
PEGI: 3
Platform NES/Famicom, PlayChoice-10, SNES, Game Boy Advance, Virtual Console
Media spelcartridge
Navigatie
Voorloper Super Mario Bros.
Vervolg Super Mario Bros. 3
Portaal  Portaalicoon   Computerspellen

Super Mario Bros. 2 (Japans: スーパーマリオUSA; Sūpā Mario Yū Esu Ē) is een computerspel dat werd ontwikkeld en uitgegeven door Nintendo. Het is het eerste vervolg op Super Mario Bros.. Het spel werd gemaakt onder leiding van Kensuke Tanabe van Nintendo en spel kwam op 10 oktober 1988 op de markt in de Verenigde Staten, op 28 april 1989 in Europa en in 1992 in Japan. Het spel werd in Japan uitgebracht als Super Mario USA.

Nintendo had in Japan een vervolg uitgebracht van Super Mario Bros. onder dezelfde naam. Het spel was echter moeilijk om te spelen en de verwachting was dat het daarom niet aan zou slaan in de Verenigde Staten. Later werd het alsnog uitgebracht in de Verenigde Staten en Europa in Super Mario All-Stars als Super Mario Bros.: The Lost Levels en later ook nog in de Super Mario Bros.-remake voor de Game Boy Color.[1]

Om toch gebruik te maken van de franchise pasten ze het spel Doki Doki Panic (Dream Factory: Heart-Pounding Panic) aan, zodat de hoofdrolspelers Mariopersonages waren en brachten ze het uit onder de naam Super Mario Bros. 2.[1]

Het doel van het spel is de droomwereld Subcon te doorlopen. Deze wereld bestaat uit 7 werelden verdeeld in 20 levels. Voor ieder level kan men kiezen of men dit met Mario, Luigi, Princess Toadstool of Toad wil spelen. Ieder karakter heeft zijn eigen krachten en zwaktes: Luigi springt het hoogst (maar reageert het traagst), de prinses kan lange afstanden zweven, en Toad kan het snelst objecten oppakken (maar springt het laagst). Mario is in alle vaardigheden gemiddeld. De speler kan knollen, wortels en andere groenten uit de grond trekken en naar de vijand gooien zodat deze beschadigd of uitgeschakeld wordt. Soms kan men ook andere extra's uit de grond trekken. Ook kan men op vijanden springen, deze oppakken, en naar andere vijanden gooien zodat beiden uitgeschakeld worden. Men kan munten verzamelen waarmee na ieder level een fruitautomaat bediend kan worden, wat extra levens kan opleveren. Daarnaast kan men een korte "aardbeving" veroorzaken door een POW-voorwerp op te pakken en dit op de grond te laten vallen. Hierdoor gaat het level kort trillen en worden alle vijanden die op dat moment te zien zijn uitgeschakeld.

Ieder level wordt bewaakt door een eindbaas, en iedere wereld door een extra sterke eindbaas. Aan het eind van wereld 7 (het 20e level) moet men het opnemen tegen de hoofdvijand, de kwaardaardige antropomorfe kikker Wart (en niet Bowser, zoals in veel andere Mariospelletjes). Daarna worden de vier helden feestelijk gehuldigd door de bewoners van Subcon, maar tijdens de eindaftiteling ziet de speler dat Mario alles aan het dromen is.

Van Super Mario Bros. 2 is een remake gemaakt voor de Game Boy Advance. Dit spel was een launchgame. Het verschilde behoorlijk van het origineel: grafisch geheel verbeterd, nieuwe obstakels toegevoegd en er was de mogelijkheid om Yoshi-eieren te vinden in elk level. Op 25 mei 2007 verscheen het spel ook voor de Virtual Console.[2]

Jaar Platform
1988 NES
1993 SNES
1996 Satellaview
2001 GBA
2007 Wii Virtual Console
2014 Wii U Virtual Console
Beoordeeld door Jaar Platform Score
Computer and Video Games (CVG) 1989 NES 97%
Player One 1990 NES 95%
Jeuxvideo.com 2011 NES 95%
The Games Machine (UK) 1989 NES 92%
The Video Game Critic 2003 NES 91%
GamezGeneration 2013 Wii U Virtual Console 90%
Mean Machines 1990 NES 89%
IGN 2007 Wii Virtual Console 85%
ASM (Aktueller Software Markt) 1989 NES 85%
Virtual Console Reviews 2007 Wii Virtual Console 80%
WiiDSFrance 2013 Wii U Virtual Console 80%
Nintendo Life 2007 Wii Virtual Console 80%
Game Freaks 365 2006 NES 73%
Megablast 1992 NES 72%
GamesAreFun.com (GAF) 2003 NES 60%
  • Het spel is opgenomen in het boek 1001 Video Games You Must Play Before You Die van Tony Mott.