caput
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈkaput/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ca·put — morphologica: caput
Formae aliae
[+/-]Notatio
[+/-]- ← lingua prisca Indoeuropaea *kaput-.
Nomen substantivum
[+/-]căp|ŭt, -ĭtĭs neut.
- √ Pars anterior vel superior animalis, qui cerebrum et os continet.
- Pars summa aut extrema rei, praesertim:
- Homo vel animal singulare.
- Vita.
- Qui gregem, societatem, &c., ducit.
- Pars libri
Declinatio
[+/-]| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | caput | capita | I |
| gen. | capitis | capitum | II |
| dat. | capitī | capitibus | III |
| acc. | caput | capita | IV |
| abl. | capite | capitibus | VI |
| voc. | caput | capita | V |
Dictiones derivatae
[+/-]- capitāle
- capitālis, capitāliter
- capitāneus
- capitātio
- capitātus
- capitellum
- capitō, capitōnis
- Capitōlium
- capitulum
Composita
Collocationes
Usus
[+/-]Exempla
Translationes
[+/-]Pars anterior vel superior animalis, qui cerebrum et os continet
Qui gregem, societatem, &c., ducit