ifern
Brezhoneg
Etimologiezh
- Amprestet digant al latin a iliz īnfernum.
- Testeniekaet en henvrezhoneg (iffernn).
- Meneget er C'hatholicon evel iffernn (1499)[1][2].
- Da geñveriañ gant ar gerioù uffern, yffern en kembraeg, yfarn en kerneveureg hag ifreann en iwerzhoneg.
Anv-kadarn
ifern /ˈi.fːɛrn/ gourel (liester : ifernoù, ifernioù)
- Lec'h m'emañ an diaoul o chom hag o jahinañ an eneoù daonet hervez kredennoù 'zo.
- Hennezh a zo un troad dezhañ en ifern hag unan all war ar bord. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 289.)
- Ifern yen ha merc'hed klouar. — (Yann Gerven, Ifern yen ha merc'hed klouar, Al Liamm, 1995.)
- Tonket d'an ifern, war a seblante, en devo hiraezh d'ar baradoz... — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 16.)
- Mont a reas war e benn er vengleuz dour berv a zo he ano an Ifern. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 18.)
Stummoù rannyezhel
- ihuern (gwenedek)
Deveradoù
Troidigezhioù
- alamaneg : Hölle (de) benel
- esperanteg : infero (eo) gourel
- euskareg : infernu (eu)
- galleg : enfer (fr) gourel
- gresianeg : Κόλαση (el) (Kólasi) benel
- italianeg : inferno (it) gourel
- iwerzhoneg : ifreann (ga) gourel
- kembraeg : uffern (cy) benel
- kerneveureg : yfarn (kw) gourel
- luksembourgeg : Häll (lb) benel
- nederlandeg : hel (nl)
- poloneg : piekło (pl) nepreizh
- romañcheg : enfiern (rm) gourel
- saozneg : hell (en)
- skoseg : Ifrinn (gd) benel
- spagnoleg : infierno (es) gourel
Daveoù
Roll an daveoù :
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, pajenn 341b