Gaan na inhoud

Orde van die Johanniters

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die vlag van die Orde van die Johanniters.

Die Orde van die Johanniters (Latyn: Ordo Fratrum Hospitalis Sancti Ioannis Hierosolymitani) was ’n Middeleeuse en vroeë moderne Katolieke militêre orde wat omstreeks 1100 gestig is. Een van sy aanvanklike name was die Orde van die Ridders van die Hospitaal van Sint Johannes van Jerusalem. Sy hoofkwartier was tot in 1291 in die Koninkryk van Jerusalem, van 1310 tot 1522 op die eiland Rhodos, van 1530 tot 1798 in Malta en van 1799 tot 1801 in Sint Petersburg. Vandag sit verskeie organisasies die tradisie voort, veral die Soewereine Militêre Orde van Malta.

Die orde het in die 11de eeu ’n opgang gemaak as ’n groep individue wat verbind is met die Amalfi-hospitaal in Jerusalem, wat aan Johannes die Doper gewy was. Ná die verowering van Jerusalem in 1099 tydens die Eerste Kruistog het die organisasie ’n militêre godsdienstige orde geword. Ná die verowering van die Heilige Land deur Islamitiese magte was die ridders van Rhodos af bedrywig en later van Malta af. Die orde was een van die kleinste groepe wat dele van die Amerikas vir ’n kort rukkie gekoloniseer het: Hulle het in die middel 17de eeu vier Karibiese eilande verower wat hulle in die 1660's aan Frankryk oorgegee het.

Die ridders is tydens die Protestantse Hervorming verdeel, toe ryk dele van die orde in Noord-Duitsland en Nederland Protestants geword en van die Katolieke hoofgroep afgestig het. Die orde is in Engeland, Denemarke en ander dele van Noord-Europa onderdruk en is verder benadeel deur Napoleon se verowering van Malta in 1798. Dit het daarna oor Europa versprei.

Skakels

[wysig | wysig bron]