Gaan na inhoud

Omar Sharif

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Omar Sharif
'n Beeld van die betrokke persoonlikheid.
Omar Sharif in 2013

Geboortenaam Michel Demitri Shalhoub
Geboorte 10 April 1932
Alexandrië, Egipte
Sterfte 10 Julie 2015
Kaïro, Egipte
Nasionaliteit Vlag van Egipte Egipte
Beroep(e) Akteur
Aktiewe jare 1954–2015
Rolprente Dr. Zhivago
Lawrence of Arabia
Funny Girl
Toekennings César (2004)
Golden Globe (1962, 1963, 1965)
Internet-rolprentdatabasis-profiel
Rolprentpryse
Prys Jaar Kategorie Prent
Gewen
Golden Globe 1962 Byspeler Lawrence of Arabia
Golden Globe 1965 Akteur Doctor Zhivago
Bambi 1969 Akteur More Than a Miracle
César 2004 Akteur Monsieur Ibrahim
Benoem
Oscar 1963 Byspeler Lawrence of Arabia

Omar Sharif (Arabies: عمر الشريـف, Egiptiese Arabies [ˈʕomɑɾˤ eʃʃɪˈɾiːf]; gebore Michel Demitri Chalhoub [miˈʃel dɪˈmitɾi ʃælˈhuːb]; 10 April 1932 – 10 Julie 2015) was ’n Egiptiese akteur wat in verskeie Hollywood-rolprente gespeel het soos Lawrence of Arabia, Doctor Zhivago en Funny Girl. Hy is vir ’n Oscar benoem en het drie Golden Globes gewen.

Vroeë lewe

[wysig | wysig bron]

Omar Sharif is op 10 April 1932 in ’n Libanese Christelike gesin in Alexandrië, Egipte, gebore as Michel Demitri Shalhoub (ميشيل ديمتري شلهوب). Hy het aan die Victoria-kollege in Alexandrië skoolgegaan en daarna ’n graad in beide wiskunde en fisika aan die Universiteit van Kaïro behaal.

Loopbaan

[wysig | wysig bron]

Rolprentloopbaan

[wysig | wysig bron]

Sahrif het sy akteursloopbaan in 1953 begin met ’n rol in Sira` Fi al-Wadi. Hy het gou ’n ster geword en in meer as 20 Egiptiese produksies gespeel, onder andere saam met sy vrou, die Egiptiese aktrise Faten Hamama.

Sharif se eerste Engelse rol was dié van Sharif Ali in 1962 in David Lean se Lawrence of Arabia. Vir dié byrol is hy benoem vir ’n Oscar en het hy ’n Golden Globe gewen vir beste manlike byspeler. Hierna het hy ’n verskeidenheid karakters vertolk, soos ’n Spaanse priester in Behold a Pale Horse (1964) en die Mongoolse veroweraar in Genghis Khan (1965). In dieselfde jaar het hy in nog ’n prent van Lean gespeel: Doctor Zhivago, ’n verwerking van Boris Pasternak se roman, waarvoor Sharif sy tweede Golden Globe gewen het.

In die volgende paar jaar het Sharif ’n Duitse generaal vertolk in The Night of the Generals, kroonprins Rudolf van Oostenryk in Mayerling en Che Guevara in Che!. Hy het ook lof ontvang vir sy uitbeelding van Nicky Arnstein, die man van Fanny Brice in Funny Girl. Die Egiptiese regering was woedend oor sy besluit om saam met Barbra Streisand te werk vanweë Streisand se steun aan Israel. Streisand self het hierop geantwoord: "You think Cairo was upset? You should've seen the letter I got from my Aunt Rose!" Sharif het die rol in 1975 weer gespeel in die opvolgprent, Funny Lady.

In 2003 is hy geloof vir sy rol in die Franse prent Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran as ’n Turkse Moslem-handelaar wat ’n vaderfiguur word vir ’n Joodse seun.

Brugloopbaan

[wysig | wysig bron]

Sharif het eens onder die wêreld se bekendste brugspelers getel en het in 1967 die "Omar Sharif Bridge Circus" gestig wat deur die wêreld gereis het om teen ander beroemde spanne te speel. Hy het verskeie jare lank saam met Charles Goren ’n gesindikeerde brugrubriek vir die koerant Chicago Tribune geskryf.[1] Hy het egter die skryf van die kolom meestal oorgelaat aan Tannah Hirsch, wie se naam tot vandag saam met syne in die naamlyn verskyn. Hy is ook die skrywer en medeskrywer van verskeie boeke oor brug en het sy naam gekoppel aan ’n brugvideospel, Omar Sharif Bridge, wat steeds verkoop word.[2]

Sharif het dikwels in casino's in Frankryk gedobbel.[3] In 2006 het gesê hy het ophou brug speel en dobbel omdat hy sy familie afgeskeep het en meer tyd saam met hulle wou deurbring.[4]

Persoonlike lewe

[wysig | wysig bron]
Sharif en die Libanese aktrise en sangeres Cyrine Abdelnour in 2009 by die Venesiese Rolprentfees.

Sharif het vlot Arabies, Engels, Grieks en Frans gepraat. Hy het ook ’n bietjie Italiaans, Spaans en Turks gepraat.

Hy het van sy geboorte tot in 1932 in Egipte gewoon en in 1965 na Europa getrek.[5] In sy outobiografie skryf hy sy pa was nie ’n ryk man nie, maar het heelwat verdien.[5] Voor die Egiptiese Rewolusie van 1952 het koning Faroek dikwels Sharif-hulle se huis besoek, waar hy ’n vriend en kaartspelmaat van Sharif se ma was. Sy ma was ’n elegante en sjarmante gasvrou wat danksy dié verbintenis in hoë kringe beweeg het. Sharif vertel ook sy pa se houtonderneming was in dié tyd baie suksesvol, op maniere wat hy beskryf as oneerlik of immoreel.[5]

Sy pa se onderneming is geknou ná die bewindsoorname en nasionalisasiebeleid van Gamal Abdel Nasser[5] Daar was ook reisbeperkings en Sharif kon dit nie hanteer nie – dit het hom laat besluit om in Europa te bly tussen die skiet van rolprente. Dié besluit het hom sy huwelik met Hamama gekos, maar hulle het vriende gebly. Hulle het ’n seun, Tarek El-Sharif. Hy is in 1957 in Egipte gebore en het in Doctor Zhivago verskyn as Yuri op agtjarige ouderdom. Die egskeiding was ’n kruispad vir Sharif en hy het verander van ’n gevestigde gesinsman in ’n lewenslange alleenloper wat in Europese hotelle gewoon het. Oor sy Hollywood-loopbaan het hy gesê: "Dit het vir my glorie gebring, maar ook eensaamheid. En die gemis aan my eie land en my eie mense."[6]

Sharif en Peter O'Toole het vriende geword tydens die verfilming van Lawrence of Arabia. Hulle het daarna in nog ’n paar rolprente saam verskyn en het goeie vriende gebly.

Hy het in 2010 ’n eregraad van die Universiteit van Hull gekry.[7] In November 2005 het hy die Sergei Eisenstein-medalje by Unesco gekry uit erkenning vir sy bydrae tot die internasionale rolprentwese en kulturele verskeidenheid. Daar is net 20 medaljes gemunt en hulle word ongereeld toegeken. Dit is genoem na die Russiese regisseur Sergei Eisenstein.[8]

Sharif het las meestal in Kaïro saam met sy familie gebly.[6] Benewens sy seun het hy ook twee kleinseuns, Omar en Karim.[9] Omar is ook ’n akteur.

Gesondheidsprobleme

[wysig | wysig bron]

Sharif het in 1992 ’n driedubbele hartomleidingsoperasie ondergaan en het in 1994 ’n ligte hartaanval gehad.

Filmografie

[wysig | wysig bron]
Sharif in Januarie 2009.
Films
Jaar Titel Rol Notas
1954 Shaytan al-Sahra Bekend as Devil of the Sahara
1954 Sira` Fi al-Wadi Ahmed Ook bekend as The Blazing Sun, Struggle in the Valley of Fight in the Valley
1955 Ayyamna al-Holwa Ahmed "Ons Beste Dae"
1956 Siraa Fil-Mina Ragab
1957 Ard al-Salam Ahmed Bekend as Land of Peace
1957 The Lebanese Mission Mokrir As Omar Cherif
1958 La anam Aziz Ook bekend as I Do Not Sleep en No Tomorrow
1958 Goha Goha As Omar Cherif
1959 Fadiha fil-zamalek Scandal in Zamalek
1959 Sayedat el kasr Adel "Dame van die Kasteel"
1959 Seraa fil Nil Muhassab "Stryd op die Nyl"
1960 Bidaya wa nihaya
1960 Hobi al-wahid "My Enigste Liefde"
1960 Esha'a hob "Gerug van Liefde"
1960 Nahr al-Hob Khalid "Die rivier van Liefde"
1961 A Man in our House Ibrahim
1962 Lawrence of Arabia Sherif Ali
1964 Behold a Pale Horse Francisco
1964 The Fall of the Roman Empire Sohamus
1965 Doctor Zhivago Yuri
1965 The Yellow Rolls-Royce Davich
1965 Genghis Khan Genghis Khan
1967 The Night of the Generals Majoor Grau
1967 More Than a Miracle Prins Rodrigo Fernandez
1968 Funny Girl Nick Arnstein
1968 Mayerling Aartshertog Rudolf
1969 Che! Che Guevara
1969 The Appointment Frenderico Fendi
1969 Mackenna's Gold Colorado
1970 The Last Valley Vogel
1971 The Horsemen Uraz
1971 The Burglars Abel Zacharia
1973 La Isla misteriosa y el capitán Nemo Kaptein Nemo TV-minireeks
1974 Juggernaut Kaptein Axel Brunel
1974 The Tamarind Seed Feodor Sverdlov
1975 Ace Up My Sleeve Andre Ferren Ook bekend as Crime and Passion
1975 Funny Lady Nicky Arnstein
1976 The Pink Panther Strikes Again Egiptiese sluipmoordenaar naam nie op lys
1979 Ashanti: Land of No Mercy Prins hassan
1979 Bloodline Ivo Palazzi
1979 S-H-E Baron Cesare Magnasco S-H-E: Security Hazards Expert
1980 Oh Heavenly Dog Bart
1980 The Baltimore Bullet The Deacon
1980 Pleasure Palace Louis Lefevre TV-prent
1981 Green Ice Meno Argenti
1984 Top Secret! Agent Cedric
1986 Peter the Great Fyodor Romodanovsky TV-reeks
1986 Harem Sultan Hassan TV-prent
1986 Anastasia: The Mystery of Anna Tsaar Nikolaas II TV-reeks
1987 The Novice
1988 The Possessed Stepan
1989 Al-aragoz Mohamed Gad El Kareem
1990 The Opium Connection
1990 The Rainbow Thief Dima
1991 Memories of Midnight Constantin Demiris TV-prent
1991 Mowaten masri An Egyptian Citizen
1992 Beyond Justice Emir Beni-Zair
1992 Grand Larceny
1992 Mayrig
1992 Mrs. 'Arris Goes to Paris Markies Hippolite TV-prent
1992 588 rue paradis Hagop
1993 Dehk we le'b we gad we hob
1994 Lie Down with Lions Safar Khan TV-prent
1995 Catherine the Great Alexey Razumovsky TV-prent
1996 Gulliver's Travels TV-prent
1997 Heaven Before I Die Khalil Gibran
1998 Mysteries of Egypt Oupa Dokumentêr
1999 The 13th Warrior Melchisideck
2001 The Parole Officer Victor
2003 Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran Monsieur Ibrahim Deneji
2004 Hidalgo Sjeik Riaad
2005 Imperium: Saint Peter Petrus TV-prent
2005 Fuoco su di me Prins Nikolaas
2005 Shaka Zulu: The Last Great Warrior
2006 One Night with the King Prins Memucan
2006 The Crown Prince Hans Canon
2007 Hanan W Haneen TV-reeks
2007 The Ten Commandments Jetro TV-reeks
2008 The Last Templar Konstantine TV-reeks
2008 Hassan & Marcus Hassan/Morcus
2008 10,000 BC Verteller Net stem
2009 The Traveller
2009 J'ai oublié de te dire Jaume
2009 La Traversée du désir

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Change of Subject – Observations, reports, tips, referrals and tirades Chicago Tribune Blog". Chicago Tribune (in Engels). 6 September 2005. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019.
  2. "> {subcategory}". Thetradingcentre.co.uk. Besoek op 18 November 2012.
  3. "Omar Sharif sued for assault". (6 November 2005). New Sunday Times, bl. 29.
  4. Mark Lubischer en Betty Jo Tucker. "ReelTalk Movie Reviews". Reeltalkreviews.com. Besoek op 18 November 2012.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Sharif, Omar (1977), The Eternal Male: My Own Story, Doubleday, NY, 1ste uitg.
  6. 6,0 6,1 AlJazeeraEnglish. "Riz Khan – Omar Sharif – 10 Okt. 07" (in Engels). YouTube. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Januarie 2019. Besoek op 18 November 2012.
  7. "THEY are two of the greatest names in film history" (in Engels). This is Hull and East Riding. 15 Julie 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Julie 2010. Besoek op 18 November 2012.
  8. Famed screen artist Omar Sharif receives UNESCO Eisenstein Medal[1]
  9. Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named youtube1

Bibliografie

[wysig | wysig bron]
  • The Eternal Male (1977)
  • Omar Sharif's Life in Bridge (1983)
  • Omar Sharif talks Bridge (2004)
  • Bridge Deluxe II play with Omar Sharif (instruksieboek)

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]