Gaan na inhoud

Groep van Agt

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die lidlande van die Groep van Agt (G8) en hulle verteenwoordigers tydens spitsberade.
Groep van Agt
Groep van Agt
Die lidlande van die G8, die G8+5, die G15, die G20 en die G33.
Wêreldkaart met G-lande
Wêreldkaart met G-lande
Duitsland – Bondskanselier Olaf Scholz
Frankryk – President Emmanuel Macron
Italië – Eerste Minister Mario Draghi
Japan – Eerste Minister Fumio Kishida
Kanada – Eerste Minister Justin Trudeau
Rusland – President Wladimir Poetin (opgeskort)[1][2]
Verenigde Koninkryk – Eerste Minister Boris Johnson
Verenigde State – President Joe Biden

Die Groep van Agt (G8) is 'n internasionale forum vir die regerings van die sewe grootste ekonomieë ter wêreld – Duitsland, Frankryk, Italië, Kanada (sedert 1976), die Verenigde Koninkryk en die Verenigde State, asook die Russiese Federasie (tussen 1994 en 2014). Die groep het geen vaste organisasiestruktuur nie – die regeringshoofde van die lidlande vergader gereeld vir hul informele jaarlikse spitsberaad oor internasionale ekonomiese en politieke vraagstukke, terwyl daar op laer vlak dwarsdeur die jaar ook konferensies gehou en politieke navorsing gedoen word.

Die Europese Gemeenskap (sedert 1993 die Europese Unie) neem sedert 1977 aan die spitsberade deel en word deur die Europese Kommissie en die land, wat op dié tydstip die roterende presidentskap van die Europese Unie beklee, verteenwoordig.

Die forum het hom aanvanklik op die koördinasie van die lidlande se ekonomiese beleid toegespits, maar het later ook begin om internasionale vraagstukke soos die stryd teen armoede in die ontwikkelende lande, werkloosheid, die stryd teen misdaad en terrorisme en die proliferasie van massavernietigingswapens te behandel.

Die eerste internasionale ekonomiese spitsberaad van die (destyds ses) leidende nywerheidslande het in 1975 as G6-spitsberaad op inisiatief van die Franse regering in die kasteel van Rambouillet (Frankryk) plaasgevind.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]
Leiers van die G8 op 18 Junie 2013 in Lough Erne, Noord-Ierland, Verenigde Koninkryk

Die konsep van 'n forum vir die leiers van die grootste nywerheidslande dateer uit die tydperk kort ná die oliekrisis van die jaar 1973 en die wêreldwye ressesie wat daarop gevolg het. Die Verenigde State het in 1974 die sogenaamde Library Group gestig, 'n informele vergadering van senior amptenare uit die Departemente van Finansies van die VSA, die Verenigde Koninkryk, Wes-Duitsland en Japan.

Die Franse president Valéry Giscard d'Estaing het die regeringshoofde van Wes-Duitsland, Italië, Japan, die Verenigde Koninkryk en die Verenigde State in 1975 vir 'n spitsberaad na die Franse kasteel van Rambouillet uitgenooi. Die ses regeringsleiers het ingestem om jaarliks onder 'n roterende presidentskap te vergader en sodoende die Groep van Ses (G6) gevorm. Kanada het in die volgende jaar op versoek van die destydse Amerikaanse president Gerald Ford by die G6 aangesluit, wat nou as die G7 bekend gestaan het.

Die Europese Unie is vir die eerste keer vir die spitsberaad van die jaar 1977 uitgenooi en het sindsdien elke jaar deelgeneem.

Nadat die Sowjetunie met die einde van die Koue Oorlog in 1991 ontbind is, het amptenare van die Russiese Federasie ná die hoofvergadering van die 20ste G7-spitsberaad van 1994 in Napels (Italië) vir 'n afsonderlike vergadering met die Westerse regeringshoofde byeengekom. Hierdie groep is die Politieke 8 (P8) of "G7 plus 1" genoem. Die Russiese Federasie het op versoek van die Amerikaanse president Bill Clinton in 1997 formeel by die groep aangesluit en sodoende die Groep van Agt (G8) geskep. President Clinton het hiermee veral sy waardering aan die Russiese president Boris Jeltsin en sy vasbeslote beleid van ekonomiese hervorming en neutraliteit teenoor die NAVO se uitbreiding na Oos-Europa betoon.

As gevolg van die Krimkrisis in 2014 is Rusland se lidmaatskap in die G8 opgeskort en die groep van Agt het weer die groep van Sewe geword.

Lys van die Groep van Agt-spitsberade

[wysig | wysig bron]

Leiers van die G7

[wysig | wysig bron]

Belangrike statistieke gegewens

[wysig | wysig bron]
Land Bevolking (miljoen) BGP per capita (VSA-$) in 2006 Jaarlikse storting van CO2 per capita in ton (2003) Uitvoere in 2006 (miljard VSA-$)
Verenigde State 301,1 43 500 19,9 1 037
Kanada 33,4 35 200 17,2 388
Rusland 141,4 12 100 10,9 305
Duitsland 82,4 31 400 10,5 1 112
Japan 127,4 33 100 9,9 647
Verenigde Koninkryk 60,8 31 400 9,3 443
Italië 58,1 29 700 8,1 410
Frankryk 63,7 30 100 6,6 490

(Bronne: afp, dpa, World Factbook, Resources Institute; uit: Berliner Morgenpost, 6 Junie 2007)

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. (en) "U.S., other powers kick Russia out of G8". CNN. 25 Maart 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 April 2020. Besoek op 30 November 2018.
  2. (en) "Russia just quit the G8 for good". The Independent. 13 Januarie 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 September 2019. Besoek op 30 November 2018.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]