Gaan na inhoud

Csaba Onczay

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Csaba Onczay (gebore op 29 Desember 1946 in Boedapest) is 'n Hongaarse tjellis en Tjello-pedagoog.

Lewe en werk

[wysig | wysig bron]

Onczay studeer tussen 1960 en 1964 tjello aan die musiekskool Báthory Sándornálin in Szeged. Tussen 1965 en 1970 gaan hy voort met sy musiekstudies aan die Liszt Musiekakademie (Hongaars: Liszt Ferenc Zeneművészeti Egyetemas) as student van Antal Friss. In 1970 het hy in Sienna André Navarra se meesterklas bygewoon, en daarna studeer hy vanaf 1970 tot 1971 aan die Tsjaikofski Konservatoria in Moskou. Hy was suksesvol gewees in verskeie internasionale kompetisies, vernaam die Pablo Casals Tjello Kompetisie van 1973 in Boedapest en die 1976 Rio Villa Lobos-kompetisie. Vanaf 1971 word hy professor aan die Kollege van Musiek (vanaf 1994 is hy aldaar 'n universiteitsprofessor), en van 1971 tot 1987 was hy solis by die Hongaarse Nasionale Filharmoniese Orkes (Hongaars: Országos Filharmónia) gewees. Sedert 1978 bied hy meesterklasse in Italië, Oostenryk, Duitsland, Frankryk, Switserland, die Verenigde State van Amerika, Japan en natuurlik Hongarye aan. Hy was in 2002 'n besoekende professor aan Oberlin in die Verenigde State en van 2006 tot 2009 aan die Indiana Universiteit in Bloomington. Hy is ook 'n permanente gasprofessor aan die Somer Strykinstrument Akademie. As tjellis het hy in byna elke land opgetree, maar hy het gereeld as gas opgetree in veral die Amerikas en die Verre-Ooste se groot konsertsale. Hy was ook 'n gereelde vennoot van die beroemdste simfonieorkeste, insluitende die (Wiener Symphoniker) , RAI Orkes, ensomeer. Vanaf 1990 was hy dirigent en artistieke direkteur van die Camerata Strumentale Italiana Kamerorkes in Florence en vanaf 1997 was hy artistieke direkteur van die Niederstotingen Musikale Dae. Sy repertoire bevat klassieke stukke uit die tjello repertoire, sowel as komposisies van die 20ste eeu en kontemporêre komponiste. Verskeie Hongaarse komponiste (soos byvoorbeeld Sándor Szokolay, Kamilló Lendvay, János Decsényi, András Borgulya) het werke vir hom geskryf, en hy speel ook die eerste uitvoerings van werke van komponiste soos o.a. Krzysztof Penderecki. Hy het reeds baie opnames gemaak, waaronder van die werke van Carl Philipp Emanuel Bach, Robert Schumann, Édouard Lalo, Heitor Villa-Lobos, Ernő Dohnányi, asook die volledige sonates van Ludwig van Beethoven, en Johann Sebastian Bach se solo-tjellosuites. Sy werk word op verskeie maniere erken: benewens verskeie Artisjus-toekennings, is hy ook bekroon met die Liszt-prys, die Kossuth-prys en die Bartók-Pásztory-prys.[1]

Toekennings, erkennings

[wysig | wysig bron]
  • Internasionale Pablo Casals-tjello-kompetisie, Boedapest, 1ste prys (1973)
  • Villa Lobos-kompetisie, Rio de Janeiro, 1ste prys (1976)
  • Franz Liszt-prys (1976)
  • Toekenning vir kunstenaar van die jaar vir Hongarye (1986)
  • Kossuth-prys (1993)
  • Bartók-Pásztory-toekenning (2004)

Bronne

[wysig | wysig bron]

Meer inligting

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Artikel vertaal op 14 September 2019 vanaf die ooreenstemmende Hongaarse artikel op die Hongaarse Wikipedia.