Gaan na inhoud

Blues

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Vir die rugbyspan, sien gerus Blues (rugbyspan).
Die blues-legende B.B. King tydens 'n optrede in die Wit Huis in 2006.
Taj Mahal Blues Trio

Blues is 'n musiekstyl en genre wat tussen 1860 en 1900 ontstaan het uit die musiek van die slawe in die Suide van die Verenigde State, onder andere in die Mississippidelta, tussen Memphis en New Orleans. Die vernaamste musikale bronne wat tot die ontstaan van die blues bygedra het, is die godsdienstige liedjies (gospels) en liedjies wat die slawe gesing het terwyl hulle gewerk het. Musiek, in groepe of alleen, met of sonder selfgemaakte instrumente, was dikwels die enigste manier wat die slawe gehad het om hul lyding uit te druk en te versag. Vandaar ook die naam "blues", wat op die musiek se melankoliese toon en inhoud dui.

1. Crazy Blues: Die eerste kommersiële opname van 'n swart sanger wat die blues sing: Mamie Smith sing die "Crazy Blues" in 1920.
2. Dupree Blues: 'n voorbeeld van die Ooskus-blues, deur Blind Willie Walker, opgeneem in 1930
Probleme? Sien Mediahulp.

Tydens die Eerste Wêreldoorlog het baie swartes vanuit die Suide na die stede in die Noorde (onder andere Chicago en Detroit) getrek, waardeur hul musiek 'n meer "stedelike" geluid gekry het, gekenmerk deur die gebruik van elektriese instrumente. Hierdie musiek het ook 'n vinniger tempo gehad en sou later die weg baan vir rhythm and blues (R&B) en ruk-en-rol. Die laasgenoemde het tydens die vyftigerjare die voortou geneem, maar deurdat Britse musikante soos Eric Clapton, die Rolling Stones en Led Zeppelin ook blues in hul musiek gebruik het, het die genre weer gewild geword.

Jazz is 'n verwante musiekstyl wat sterk deur blues beïnvloed is.