Gaan na inhoud

Andes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Nasa-kaart van die Andes
Die Andes in Santiago de Chile, Chili
Cono de Arita in Salta, Argentinië

Die Andesgebergte (Spaans: Cordillera de los Andes) is 'n groot, lang bergreeks aan die weskus van Suid-Amerika. Dit is ongeveer 7 000 km lank en op plekke tot 160 km breed. Die gemiddelde hoogte van die bergreeks is ongeveer 4 000 meter en die hoogste punt is Aconcagua met 6 962 meter in Argentinië naby die grens met Chili, gevolg deur Ojos del Salado (6 893 m).

Die Andes loop vir die grootste deel parallel met die Stille Oseaan deur die lande Venezuela, Colombia, Ecuador, Peru, Bolivië en die suidelike deel loop deur Argentinië en die lang en smal land Chili. Die mees suidelike punt is by Tierra del Fuego.

Tot die Spaanse verowering in 1533 onder Francisco Pizarro het die magtige Inka-ryk 'n belangrike rol in die streek gespeel. Die naam van die Andes is waarskynlik afgelei van die Quechua-woord anti, wat "ooste" beteken.[1]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. (es) Teofilo Laime Ajacopa, Diccionario Bilingüe Iskay simipi yuyayk'ancha, La Paz, 2007 (Quechua-Spaanse woordeboek)

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
  • Wikimedia Commons logo Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Andes.
  • (en) "Andes Mountains". Encyclopædia Britannica. Besoek op 16 Junie 2018.