Charles Sherrington

fizjolog brytyjski, noblista

Charles Scott Sherrington OBE (ur. 27 listopada 1857 w Islington, Londyn, zm. 4 marca 1952 w Eastbourne) – angielski lekarz i fizjolog, laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizjologii i medycyny w roku 1932 za odkrycie funkcji neuronów.

Charles Sherrington
Ilustracja
Państwo działania

Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1857
Islington

Data i miejsce śmierci

4 marca 1952
Eastbourne

profesor
Specjalność: fizjologia
Alma Mater

University of Cambridge

Uczelnia

Uniwersytet w Liverpoolu,
Uniwersytet Oksfordzki

Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego do 1935 (cywilny)
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny
Medal Copleya

Życiorys

edytuj

Studiował w Gonville and Caius College na Uniwersytecie Cambridge. W roku 1893 uzyskał tam tytuł doktora nauk medycznych[1].

W latach 1895–1913 profesor Uniwersytetu w Liverpoolu, w latach 1913–1935 Uniwersytetu w Oksfordzie, członek (prezes w latach 1920–1925) Towarzystwa Królewskiego w Londynie (Royal Society). Jeden z najwybitniejszych twórców współczesnej neurofizjologii. Zajmował się głównie badaniem unerwienia mięśni i odruchową czynnością rdzenia kręgowego, wprowadził pojęcie synapsy i zapoczątkował badania zjawisk na synapsach, podał klasyfikację receptorów. Stworzył współczesny język neurofizjologii. Wykazał istnienie ośrodkowych procesów hamowania i pobudzania, opisał zjawiska indukcji równoczesnej i następczej w rdzeniu kręgowym. Wyjaśnił znaczenie proprioreceptorów w czynności mięśni. Autor kilkuset publikacji, m.in. główne prace: The Integrative Action of the Nervous System (1906), Mammalian physiology (1919), Reflex Activity of the Spinal Cord (1932), The Brain and Its Mechanism (1933). Za odkrycia dotyczące funkcji neuronów otrzymał w 1932 roku nagrodę Nobla (wspólnie z E.D. Adrianem).

Krytyka

edytuj

Rosyjski fizjolog Iwan Pawłow zarzucał Sherringtonowi dualizm psychofizyczny. Poddając krytyce poglądy filozoficzne Sherringtona, akademik Pawłow twierdził, że uczony ten

doszedł do nadzwyczaj dziwnego wniosku. Okazuje się, że do tej pory nie jest on pewny, czy mózg ma jakikolwiek związek z naszym umysłem. ... Jest to wyobrażenie czysto dualistyczne. To oznacza Kartezjański punkt widzenia.
приходит к чрезвычайно странному заключению. Он, оказывается, до сих пор вовсе не уверен в том, что мозг имеет какое-нибудь отношение к нашему уму. ... Это чисто дуалистическое представление. Это значит декартовская точка зрения.

—  Iwan Pawłow. Krytyka koncepcji Sherringtona.[2]

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Sherrington, Charles Scott. A Cambridge Alumni Database. [dostęp 2016-11-13]. (ang.).
  • Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.
  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.

Linki zewnętrzne

edytuj