Organizacion Internacionala del Trabalh

L'Organizacion Internacionala del trabalh (OIT) es una institucion de tres partidas especializada de l'ONU qu'assembla govèrns, emplegaires e trabalhadors dels Estats membres dins una accion comuna per promòure lo trabalh decent a travèrs lo monde[1].

Seti de l'OIT a Genèva
Bandièra de l'OIT

Lo sèti es a Genèva en Soïssa e lo Director general es dempuèi 1999 le chilen Juan Somavía. L'organizacion recebèt lo Prèmi Nobel de la Patz en 1969.

Istòria

modificar

En 1919 amb la fin de la Primièra Guèrra Mondiala, conscients perque «existís de condicions de trabalh implicant per un grand nombre de personas l'injustícia, la misèria e las privacions, çò qu'engendra un tal malcontentament que la patz e l'armonia universalas son mesas en dangièr»[2], los Estats signataris del Tractat de Versalhas crèan l'Organizacion Internacionala del Trabalh (OIT). Arthur Fontaine es un dels redactors de la partida XIII que permetèt la creacion de l'institucion[3]. Sa constitucion debuta en afirmant qu'«una patz universala e durable pòt èsser fondada solament sus la basa de la justícia sociala»[4].

Aquela novèla organizacion s'installèt al Centre William Rappard, Genèva en 1926. Reüniguèt la Conferéncia generala de l'Organizacion Internacionala del Trabalh en mai de 1944 a Filadèlfia ont adoptèt lo 10 de mai la declaracion de Filadèlfia. Existissent ja dins las institucions de la Societat de las Nacions (SdN), es la sola organizacion que subrevisquèt a la Segonda Guèrra Mondiala e a la fin de la SdN. L'OIT alara venguèt una institucion especializada de l'Organizacion de las Nacions Unidas (ONU) en 1946 e comptava en 2010 183 Estats membres.

Dotada d'una estructura unica de tres partidas, reünís dins un plan egal los representants dels govèrns, dels emplegaires e dels trabalhadors per disputar de las questions relativas al trabalh e a la politica sociala. Lo secretariat de l'Organizacion, lo Burèl Internacional del Trabalh (BIT), a son sèti a Genèva en Soïssa e gerís de burèls exteriors dins mai de 40 païses.

Per son cinquanten aniversari en 1969, l'OIT recebèt lo Prèmi Nobel de la Patz.

En février 2002, l'OIT crée une Commission mondiale sur la dimension sociale de la mondialisation. Cet organe indépendant a pour but d'amener le débat à quitter le terrain de la confrontation pour celui du dialogue et de jeter ainsi les bases de l'action pour faire en sorte que la mondialisation profite à davantage de personnes.

Lo 10 de junh de 2008, l'OIT adoptèt a l'unanimitat sa novèla declaracion de fe[5], la «Declaracion sus la justícia sociala per una mondializacion equitable»[6].

Organizacion

modificar

La Conferéncia Internacionala del Trabalh, que reünís un còp l'an los mandants de l'OIT (representants dels govèrns, representants dels trabalhadors e representants dels emplegaires), orienta los trabalhs de l'Organizacion. Adòpta tanben de novèlas nòrmas internacionalas del trabalh quitament lo programa e lo budgèt de l’Organizacion. Entre doas reünions de la Conferéncia, es lo Conselh d’administracion, compausat de 28 membres governamentals, de 14 membres emplegaires e de 14 membres trabalhadors, qu'orienta las activitats de l’OIT.

Nòrmas e Declaracion relativa als principis e dreches fondamentals al trabalh

modificar

Existisson uèi 188 convencions e 199 recomandacions, qu'unas remontan a la creacion de l'OIT en 1919.

Lo Conselh d'administracion del BIT qualifiquèt coma fondamentalas uèit convencions que tractan de questions consideradas coma de principis e de dreches fondamentals al trabalh:

  • libertat sindicala e reconeissença efectiva del drech de negociacion collectiva,
  • eliminacion del trabalh forçat o obligatòri (levat lo «servici militar, [del] trabalh dels prisonièrs jos garda apropriada e cases de fòrça majora coma las guèrras, los encendis o los tèrratrems»[7]),
  • aboliment efectiu del trabalh dels enfants,
  • eliminacion de la discriminacion al subjècte d'emplec e de profession.

Aqueles principis foguèron tanben enonciats dins la Declaracion de l'OIT relativa als principis e dreches fondamentals al trabalh de 1998.

Las convencions

modificar

Convencions fondamentalas

modificar

Las uèit convencions fondamentalas son las seguentas :

  • convencion (nº 87) sus la libertat sindicala e la proteccion del drech sindical (1948)
  • convencion (nº 98) sul drech d’organizacion e de negociacion collectiva (1949)
  • convencion (nº 29) sul trabalh forcat (1930)
  • convencion (nº 105) sur l'aboliment del trabalh forçat (1957)
  • convencion (nº 138) sus l'edat minimum (1973)
  • convencion (nº 182) suls piègers formas de trabalh dels enfants (1999)
  • convencion (nº 100) sus l'egalitat de pagament (1951)
  • convencion (nº 111) concernissent la discriminacion (emplec e profession) (1958)

Convencions prioritàrias

modificar

Lo Conselh d'administracion del BIT tanben qualifiquèt quatre autras convencions d'instruments prioritaris, encoratjant atal los Estats membres a los ratificar en rason de lor importància pel foncionament del sistèma de nòrmas internacionalas del trabalh. Las quatre convencions prioritàrias son:

  • convencion (nº 81) sus l'inspeccion del trabalh (1947)
  • convencion (nº 129) sus l'inspeccion del trabalh (agricultura) (1969)
  • convencion (nº 144) sus las consultacions a tres relativas a las nòrmas internacionalas del trabalh (1976)
  • convencion (nº 122) sus la politica de l’emplec (1964)

Directors generals

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. Definicion sus la pagina d'acuèlh del (fr)site oficial de l'OIT
  2. (fr) [1] Origines et histoire, ed:OIT
  3. Michel Cointepas, Arthur Fontaine, 1860-1931 : un réformateur, pacifiste et mécène au sommet de la Troisième République, Presses Universitaires de Rennes, 2008, p.255.
  4. Origines et histoire de l'OIT
  5. Segon los tèrmes de son secretari general en preambul aquela declaracion
  6. (fr) [url=https://web.archive.org/web/20081123183410/http://www.ilo.org/global/What_we_do/Publications/Officialdocuments/lang--fr/docName--WCMS_099767/index.htm] Déclaration de l'OIT sur la justice sociale pour une mondialisation équitable,10 juin 2008, ed: OIT
  7. OIT.[2]

Vejatz tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar