babbel

• Geluid:  babbel    (hulp, bestand)

• bab·bel

• ^[1]

de babbel m

1. vlot gepraat of het vermogen daartoe

   • Hij heeft een vlotte babbel. 

2. iemand die veel en graag praat

• kwijlebabbel, oplababbel, psychobabbel

• babbelachtig, babbelbek, babbelbox, babbelen, babbelkous, babbellijn, babbelpraat, babbeltruc, babbelwater, babbelziek, babbelzucht

babbel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van babbelen
   

   • Ik babbel. 

2. gebiedende wijs van babbelen
   

   • Babbel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van babbelen
   

   • Babbel je? 

• Het woord babbel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "babbel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.